23-29 maart

Vervolg 23-29 maart 2011:

Ik ben erg lui geweest de afgelopen week. Had mezelf beloofd iedere dag een stukje te schrijven, maar dat is er niet van gekomen. Nou was de afgelopen week nou ook niet een van de spannendste.........
Het huis is zo’n beetje schoon, alhoewel je natuurlijk wel bezig blijft en schoonmaken is nou niet een van mijn favoriete dingen moet ik zeggen. Maar ik doe iedere dag een kamer, dus het valt nog mee.
Het sporten zit er al helemaal in gebakken, vooral het hardlopen aan het begin van de dag is heerlijk. Ik probeer al voor 8 uur te gaan lopen, want anders brandt de zon al ongenadig op mijn bolletje en heb ik aan het eind vanmijn loopje het idee dat mijn hoofd een overrijpe meloen is die op uitbarsten staat. Maar goed, na het uitzweten en een lekkere douche voel ik me weer prima. Het zwemmen gaat ook goed bijna iedere dag en kilometer en dat is heelijk om te doen. Af en toe gaat Paul mee en blijven we nog even lekker bij het zwembad liggen om op te drogen en een beetje zon te happen. Geleidelijk aan worden we steeds bruiner en vallen we niet meer zo op tussen “the native people”. Al zijn er natuurlijk mensen die van nature zo mooi bruin zijn..... dat wij er jaloers op zijn en weten dat wij dat nooit voor elkaar krijgen!
Ik heb deze week ook voor het eerst gereden in onze auto, effe wennen in een automaat. Af en toe toch even weer naar het pookje grijpen om dan tot de ontdekking komen dat deze er niet zit..... en er ook niet zal komen. Maar verder gaat het best goed. Op de fiets struin ik ook wel wat af al is het midden op de dag eigenlijk te warm om te fietsen, ik heb al een paar straten op mijn route ontdekt met flink veel bomen ontdekt, dat scheelt! Bekijks trek ik wel, er wordt soms flink getoeterd of geschreeuwd! Ha, ha, iedere keer schrik ik me weer wezenloos. In de winkel wordt steevast om je ID kaart gevraagd als je alcohol koopt, of je nu 16 bent of 80 dat maakt niets uit.
Het autorijden hier is aan veel regels gebonden, maar je mag wel bellen onder het rijden al wordt het niet aanbevolen. Maar mensen schijnen hier de meest vreemde dingen onder het rijden te doen. Zo hoorde ik het verhaal dat er een vrouw aangehouden was met drie kinderen achterin. Zij was aan het bellen en ondertussen ook nog haar teennagels aan het lakken en dat allemaal onder het rijden! Ik zou niet eens weten hoe ik dat voor elkaar moest krijgen. Maar ja het scheelt als je niet hoeft te schakelen waarschijnlijk, dan heb je één hand over om andere dingen mee te doen?
Het afgelopen weekend hadden we het plan om met een ander stel te gaan varen op zee en dan dolfijnen te spotten. Heaas waren alle bootjes hier bezet dus dat feest ging helaas niet door. Dan maar naar het Hillsborough River State Park net boven Tampa. Je kunt hier wandelen fietsen en tussen de alligators kanoën. Deze laatste daar heb ik al een smeuïg verhaal over wat we deze week hoorden. Een stel Nederlanders hier hadden visite en hebben deze mensen ook meegenomen voor een kanotochtje. Een man vielper ongeluk overboord (hoe krijg je dat voor elkaar in een canadese kano), iedereen moest vreselijk lachen en gingen grapjes en vooral ook foto’s maken, terwijl die arme man het spaansbenauwd had en bang was dat er een alligator aan zijn been zou gaan hangen. Nou is het daar nietecht diep, je schijnt overal maar tot je knieën in het water te staan, maar toch, een hongerige alligator zal je been maar als lekker hapje zien ..................... Afijn, wel een verhaal om van te smullen. Al ga ik me nog wel beraden of ikwel ga varen, maar ach je moet alles een keer in je leven gedaan hebben dus....... wordt vervolgd. Volgens de Nederlanders hier is het wel een van de leukste atracties hier. Ha ha, dus we gaan iedereen hier wel mee naar toe nemen en als we lastige logees hebben nodigen we ze zeker uit om een tochtje te maken over de rivier ......... Afijn om verder te gaan waar ik gebleven was, we waren op weg en kwamen toe tot de ontdekking dat we de wegenkaart vergeten waren, maar ach het moest toch ook wel te vinden zijn zonder kaart. Nou nee dus, we hebben drie uur gereden zagen op een gegeven moment wel een bord, deze hebben we gevolgd, maar op een gegeven moment geen bord meer. We wisten wel dat we er vlak bij waren. Om een lang verhaal kort e maken, we hebben vanuit de auto een heel stuk van de omgeving gezien, maar het park niet. Een prachtige rit, dat wel, maar het lopen in het park is er bij gebleven. Eenmaal thuis hebben we de kaart erbij gepakt en toen bleek dat we ermet een flinke boog omheen zijn gereden. Een reden dus om weer terug te gaan, maar dan met wegenkaart!
Vandaag (maandag) is het bewolkt en regent het af en toe.De temperatuur is prima, zo rond de 26 graden. Voor de middag en avond is de voorspelling dat het gaat regenen, onweren en volgens anderen hier kan het dan echt spoken. Vannacht schijnt het ook geonweerd te hebben, maar ik heb er niets van meegekregen. Tot aan het weekend blijft het zo en daarna klaart het weer hier weer op en komt de zon terug. 0ndertussen is ook nog de stroom uitgevallen, da’s al de tweede keer deze week. Dat heb je met al die bovengrondse leidingen, het slaat altijd wel ergens in. Dus zitten we hier nu met de kaarsjes aan heel gezellig. Ik hoop niet dat het lang gaat duren want we hebben electriciteit nodig om te koken..... anders wordt het een broodje kaas met een wijntje of cola, ook lekker voor een keer......... Stroom was er weer na een dik uur, hoera, toch warm eten vanavond. De rest van de avond heeft het af en toe flink gespookt, maar de stroom is niet meer uitgevallen.
We krijgen blijkbaar ook nieuwe buren, Vanmorgen stopte er een verhuiswagen en het hele zootje van hiernaast werd ingeladen, ze zijn nu nog bezig. Met deze buren heb ik geen contact gehad, alleen maar een goodmorning vanaf het balkon als ik daar toevallig zat. Ik ben benieuwd hoelang het leeg blijft staan en of we er gezellige(r) buren voor terug krijgen!
Vandaag komen ook de eerste foto’s op het blog. Door een raar misverstand kon ik geen foto’s plaatsen, maar na contact met de helpdesk is alles opgelost, hulde aan Nienke! Wel ontdekte ik dat, doodat de teller weer op nul ging ook ineens alle eerdere reisverslagen weg waren. Gelukkig dat ik ze allemaal heb opgeslagen en zo weer opnieuw op het blog kan zetten. Dus voor degenen die gezien hebben dat ze ineens weg waren, ze staan er weer op!
Tot volgende week maar weer!