September/ oktober 2012

Nog twee weken dan zitten we weer in het koude Nederland. We, of liever gezegd Paul is al druk bezig om alles te regelen voor de terugreis want de auto en motor gaan ook mee. De auto hebben we op 10 oktober naar Jacksonville gebracht en is nu waarschijnlijk op weg naar Nederland. Alhoewel…… haha we zagen er deze week een rijden die verdacht veel op die van ons leek en daar Saab convertibles hier niet zo dik gezaaid zijn….. . Maar in ieder geval hopen we dat we in ieder geval zo snel mogelijk eigen vervoer hebben als we terug zijn. De motor houden we hier tot de laatste week, we gaan dit aanstaande weekend met Ted en Diane op pad naar Flagler Beach. Hebben daar een huis aan het strand gehuurd, nog even genieten op de valreep! De auto en motor gaan toch niet in een container dus het maakt niet uit wanneer die in Nederland is, we hebben er toch nog een thuis staan.
Zoals het nu staat komen we in het eerste weekend van november terug en dat zal wel even wennen zijn. Onze verscheepte spullen worden de laatste week ingepakt (3 kubieke meter mag het in totaal zijn), deze dingen hebben we toch niet meteen nodig. De kleding is een ander verhaal, goed nadenken wat we zelf moeten meenemen en wat mee met het schip kan. We mogen ieder twee koffers à 23 kg meenemen en dat is heel wat! Ik heb zakken gekocht waar je de lucht uit kunt zuigen, dat bespaart heel wat ruimte, zowel in het verschepingsgedeelte als in onze koffers!
Verder gaat het allemaal zijn gangetje hier, het weer is nog steeds erg goed, warm en ‘muggy’. Zo langzamerhand zou het hoer iets moeten opdrogen zoals het heet, maar er is nog niet zoveel van te merken. Van de week hadden we een paar redelijk koele ochtenden en het was heerlijk om weer buiten te joggen! Maar nu is het al weer bijna net zo warm als een week geleden, dus zoek ik het ‘zweethok’ (fitness) maar weer op.
Tennissen doen we iedere woensdag met z’n zessen, Denemarken, Duitsland, Z- Korea en Nederland zijn vertegenwoordigd. Daarna is het gezellig met z’n allen koffie drinken! Ook in het weekend staan Paul en ik vaak ’s morgens vroeg op de baan. Zoals ik al eerder heb verteld, heb je hier public banen, waar iedereen zo gebruik van kan maken. En vandalisme kennen ze hier niet, we hebben nog niet meegemaakt dat er iets vernield was! Wat dat betreft is het met sporten hier beter geregeld: wil je naar de sportschool dan kost dat minder dan de helft dan in Nederland. Er zijn hier heel veel ‘gated communities’ en die hebben vaak zelf een grote fitness ruimte waar je gratis gebruik van kunt maken. Overal grote sportcomplexen, waar je van alles kunt doen zowel buiten als binnen! In groepsverband sporten doen ze vaak op school, als je zelf lid wilt worden van een vereniging (zoals voetbal) is dat wel veel duurder. Sport op school is toch heel anders geregeld dan in Nederland, zeker op de high schools. Dit gebeurt niet het hele jaar door, maar voor een gedeelte en de rest van het jaar wordt er niets aan sport gedaan, dus als het seizoen van start gaat wordt er heel intensief getraind en zijn er veel wedstrijden, maar als dat afgelopen is, wordt er dus ook helemaal niet door getraind. Heel vreemd, want na een half jaar kun je dus met een team helemaal opnieuw beginnen!
Onze laatste loge is hier inmiddels, schone zus Rixt komt ons op de valreep nog twee weekjes gezelschap houden. We zijn samen nog een paar dagen naar de Keys geweest. Heerlijk om er zo op de valreep nog even tussenuit te gaan, we hebben ongeveer dezelfde tour gedaan dan de vorige keren, maar hebben op de heen- en terugreis halverwege een hotel geboekt zodat we het wat rustiger aan konden doen. (wel leuk, op de heen weg aan de Mex. Golf en de terugweg aan de oceaankant). Ook in Key West hebben we dit keer een hotelletje geboekt. We hebben het heerlijk gehad, op een flinke regenbui na was het zonnig en droog: Een korte impressie:
De heenweg gestopt bij een mooie spot in the Everglades en natuurlijk alligators gezien. Daarna doorgereden tot Key Largo, daar in ‘The Bay Side Inn geslapen. Naast de Inn was een prachtig restaurant, dus na wat luieren in de zon, daar heerlijk gegeten in het licht van de ondergaande zon en zoals altijd was die prachtig.
De volgende dag (dinsdag) richting Key West gereden met een paar mooie stops onderweg. Onze grote stop in Big Pine Key, waar de enige Key Deer rondlopen. We hebben ze na wat rondrijden inderdaad gezien. Het leuke is dat je ze overal in de bewoonde wereld tegenkomt, hele roedels slapen gewoon onder en in de buurt van huizen. Een regenbui op de kop gehad en een lunchstop gemaakt in The No Name Bar, dit adres had ik doorgekregen van een Amerikaanse. Het was inderdaad de moeite waard, heerlijk gegeten en het geld hangt er gewoon aan de muur, ik heb nog nooit zoveel 1 dollar biljetten bij elkaar gezien….. wel allemaal waardeloos. Want ze waren allemaal beschreven. Wij hebben er dus ook maar een tevoorschijn getoverd, onze namen en de datum er op gezet en deze prijkt nu ook op de muur van de oudste kroeg van Big Pine Key. Daarna doorgereden naar Key West. Leuk hotelletje, kamer aan de binnenplaats met meteen voor onze deur een zwembadje. Ons geïnstalleerd en meteen maar een duik genomen, daar waren we wel aan toe. Fietsen gehuurd en naar de meest zuidelijke punt van het eiland (en Amerika) gereden. Natuurlijk de nodige foto’s gemaakt. Heerlijk om daar op een fietsje rond te crossen. Meteen maar de zonsondergang meegemaakt onder het genot van een cocktail. Zoals altijd weer heel anders en spectaculair!
De volgende dag hebben we het ’s morgens rustig aan gedaan en rond de middag zijn we naar de haven gereden waar we een dolfijn en snorkel trip hadden geboekt. Weer een flinke regenbui op de kop, maar tegen de tijd dat we aan boord gingen was het weer droog en warm. Het was een Europese aangelegenheid, want met ons stapte een Deens gezin op. Veel dolfijnen gezien, het snorkelen viel letterlijk een beetje in het water, want de wind was inmiddels opgestoken en na een kwartier en diverse slokken zout water naar binnen, hebben we het voor gezien gehouden. Niets zo veranderlijk als het weer, deze wind was niet voorspeld. Aansluitend dus nog maar even schelpen gezocht op een bijna drooggevallen stuk zee. Het zou een trip met lunch zijn, maar de kapitein (waarschijnlijk helemaal ondersteboven van zoveel Europeanen aan boord) was vergeten het eten mee aan boord te nemen….. Het stond nog op de kade, maar is door iemand binnen gezet, dus het werd een zeer late lunch!! Maar al met al was het een erg gezellige middag. ’s Avonds lekker gegeten ergens aan Duval Street, lekkere blues op de achtergrond en weer de dollarbiljetten aan de muur…… je kunt wel zien waar het geld zit hier in Florida!!
Volgende dag weer een eind terug gereden, een stop gemaakt voor een kop koffie en een stuk Key Lime Pie. Dat had ik ook nog niet gehad en volgens veel mensen moet het erg lekker zijn. Dat klopte, Key limes zijn hele kleine limoenen die alleen daar groeien (en op nog een paar plaatsen langs de kust in Florida, waar het nooit vriest) Wel een machtig gebakje, dus meteen onze lunch naar binnen gewerkt!
In het Bahia Honda State Park nog wat gesnorkeld en in de zon gelegen. Helaas was het water flink voorzien van zeegras en daardoor roestbruin verkleurd. Het zicht was daardoor onderwater gereduceerd tot bijna 0. Jammer want je kunt daar normaal gesproken heerlijk snorkelen. Daarna doorgereden naar onze volgende stop op Islamorada. The Pelican Cove. Heerlijk hotel met een ruime kamer en balkon. Het zwembad opgezocht en tegen de avond lagen we weer heerlijk op het strand te genieten van onze dagelijkse cocktail en de ondergaande zon (hm… niet echt de zon, die ging op de andere kant onder, maar wel de prachtige lucht die ook aan onze kant zichtbaar was) Lekker gegeten op loopafstand en daarna was het al weer tijd om ons mandje op te zoeken. De tijd gaat veel te snel! Via de Everglades terug gereden en natuurlijk weer een korte trip met een airboat gemaakt. Altijd weer spectaculair! Een grote alligator gezien van zo rond de 60 jaar, onze gids(een jongen van Indiaanse afkomst) wist hem te lokken met een speciaal geluid en stond op een gegeven moment bij hem in het water! Hij vertelde dat hij de gator al kende vanaf zijn vroege jeugd en deze niet agressief was, maar dat hij dit niet deed als de jongere vrouwtjes in de buurt waren, daarvoor had hij z’n benen te lief.
Daarna nog een stop gemaakt in Ellenton, een grote outlet. Rixt wilde nog een paar spijkerbroeken kopen en we hebben daar wat gegeten. Het laatste stukje naar huis gereden en Paul weer blij gemaakt, hij was de hele week alleen geweest!
In het weekend hebben we nog een gezellige barbecue, Nederlands onderonsje, gehad en we zijn naar het Dali Museum in St Pete geweest. In de laatste dagen dat Rixt hier was zijn we twee keer naar Fort Desoto geweest, lekker aan het strand gelegen, het fort bezocht en natuurlijk op de pier gewandeld, waar vaak ook dolfijnen te zien zijn, nu dus ook. Altijd weer leuk!
Vrijdagochtend hebben we Rixt op Tampa Int. Airport afgeleverd en zijn wij aansluitend met Ted en Diane op de motor naar Flagler Beach gereden, waar we een huisje hadden gehuurd. We dachten aan het strand, maar er bleek nog wel even een weg tussen te zitten. Maar ach, 20 passen en dan stond je op het strand, dus…. Het was ook Daytona Biketoberfest te zijn dit weekend, dus dat was mooi meegenomen. Heel veel motoren, alles wat in Nederland niet toegestaan is, zie je hier! Geweldig, we hebben genoten van al die toeters en bellen. En natuurlijk van de mensen die daar rondlopen, mooie jonge vrouwen in hele korte broekjes en stoere mannen met de nodige spieren. Al was er ook een hoog gehalte… ahum, van een wat oudere en gezettere versie! Maar al met al was het erg leuk om al dat motorgeweld mee te maken. Ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien! We waren gisteravond toen we terug kwamen, helemaal uitgeteld!! Het was heerlijk om een weekend met Diane en Ted op pad te zijn en we zijn heerlijk uitgewaaid!
Nu gaan we echt de laatste weken in, alles is zo ongeveer geregeld en sinds een paar uur weten we hoe en wanneer we vliegen. Zaterdag 3 nov. staan we zo rond 7 uur ’s morgens weer in een koud Nederland. Het zal wel even wennen zijn….. Mijn laatste stukje zal dan ook wel vanuit Nederland zijn. Nu eerst nog de nodige afscheidslunches en –diners en een dagje varen met alle medelanders. En dan zit het er echt op! Tot in Nederland dan maar! Liefs en tot ziens………