November 2012…..En dan terug naar Nederland.

De laatste week Tampa was gevuld met regelen, uitzoeken en schoonmaken. Tussendoor nog de nodige lunches met mensen en de motor moest nog naar Jacksonville gebracht worden. Daar hebben we meteen maar een dagje van gemaakt. Ik met de auto achter Paul aan, af en toe met veel medelijden, want ik zat in een droge auto terwijl hij de nodige buitjes over zich heen kreeg. Daarna zijn we naar vrienden in Inverness gereden waar we de rest van de dag hebben doorgebracht bij Jeannette en Wim en dat was erg gezellig. Wim is makelaar en heeft ons een prachtig huis laten zien wat te koop stond op het resort waar ze wonen. Een prachtig groot huis met zwembad en dat voor onder de twee ton aan dollars! Maar ja, we hebben ons eigen huis nog niet eens verkocht….. en dan het is nog te ver weg van iedereen die ons dierbaar is!
De gehuurde spullen werden opgehaald en alles wat we over hadden hebben we, of geschonken aan The Salvation Army, of achter gelaten aan onze opvolgers. En er bleef veel over…… meer dan de drie kuub die we mee mochten nemen. De verhuizers die kwamen inpakken, hebben de boel nog eens flink voorzien van papier, zodat er minstens nog twee kuub bijkwam! Maar ik moet zeggen, alles verliep heel goed, nergens gestress en toen alles ingepakt en weggehaald was, zag het huis er uit zoals we er in kwamen (behalve dan met wat extra gaatjes in de muren). Allebei twee grote koffers mee die flink gevuld waren. Zelfs mijn zorgvuldig uitgezochte schelpen zijn meegegaan in een houten wijnkistje en zijn gelukkig helemaal heel aangekomen! De laatste twee nachten hebben we bij Ellen en Pieter doorgebracht en dat was erg gezellig. Ook Halloween avond hebben we daar meegemaakt. Het bleek later dat je eigenlijk verkleed buiten bij de deur moest zitten, veel kinderen zijn er dus ook niet geweest….. De laatste dag was erg gezellig, we zijn met de hele Nederlandse club een middag wezen varen. Champagne en lekkers mee. Een prima middag en natuurlijk hebben we (weer) dolfijnen gezien en schelpen gezocht. Het eiland waar we heerlijk gezeten hebben had overigens een prachtige naam: Beercan Island. ’s Avonds hebben we gegeten in een gezellig restaurant, het jaar ervoor was ik daar flink ziek geworden…… dus een nieuwe kans, want het was er wel erg gezellig. Dit keer was het eten weer heerlijk en heb ik nergens last van gehad. Daarna hebben we nog koffie gedronken op het terras en hebben Paul en ik een groot en een klein boek gekregen met foto’s van onze Tampa tijd, een erg leuke herinnering! Het was zo gezellig en zo laat dat we op een gegeven moment bijna weggekeken werden van het terras …. Ver na sluitingstijd!
De volgende ochtend konden we nog rustig aan doen (nog lekker even zwemmen met Diane, Ellen en Mieke en koffie) Zo rond half twee waren we op het vliegveld en na een standaard laatste foto van iedereen, was het tijd om afscheid te nemen van mensen die ons toch wel dierbaar zijn geworden in de afgelopen tijd. Wat is de tijd toch snel gegaan en terug naar de kou was niet echt iets waar we naar uit keken. Maar het vooruitzicht kinderen, kleinkinderen, verdere familie en vrienden weer te zien was heerlijk! We hebben een prima vlucht gehad, bijna geen vertraging en de volgende ochtend om 7 uur stonden we al op Schiphol. Voor het eerst een koffer kwijt! Die was niet meegekomen uit Newark (Deze werd trouwens de volgende ochtend keurig thuis bezorgd). Maarten stond ons op te wachten, heerlijk!
Wat was het de eerste dagen vreemd om in ons eigen huis rond te lopen en we hadden het alleen maar kkkkkoud! Meteen de eerste volle dag dat we thuis waren is de hele familie langs geweest en het was erg fijn om iedereen weer te zien! Zeker ook onze kleindochter die al zo groot geworden was!
Tja het was even weer wennen: de kou, de Nederlandse kneuterigheid, de haast van iedereen en voor Paul natuurlijk het niet meer hoeven werken! Inmiddels zijn we bijna vier weken verder en beginnen we onze draai te vinden. Onze mooie Saab hebben we deze week uit Amsterdam gehaald, dat had nog even wat voeten in aarde voor we deze kregen. Hij stond al in de haven toen we in Nederland aankwamen, maar de bureaucratie hè…. Douane, papierwerk, afijn we werden er niet echt vrolijker van! En onze mooie bruine kleur verdwijnt langzaam, de kou begint te wennen, ik doe weer boodschappen bij Appie en Liddl en af en toe maken we een lekkere lange wandeling! Alle tijd van de wereld hebben we nu! Dit jaar doen we nog lekker rustig aan en kijken we wat we verder gaan ondernemen. Komt tijd komt raad…..