Week 12 en 13

Anderhalve week geleden heb ik samen met Diane ruim 25 km gewandeld. Dat was wel een beetje te veel van het goede, niet zozeer de afstand, maar vooral de warmte........ We zijn 7 uur onderweg geweest, waarvan we 5 1/2 uur in een aardig tempo hebben gelopen, de rest van de tijd was voor de nodige stops..... kopje koffie en een lunch onderweg. We zien ook altijd van alles, dus daar moet dan ook even naar gekeken worden! Afijn, de laatste kilometers waren afzien, door de woonwijk, vrijwel geen schaduw en de zon ongenadig op onze bolletjes. We hebben maar afgesproken dit pas in het najaar weer te doen als de temperatuur iets gezakt is. Maar we weten nu dat we dat kunstje wel kunnen. Nog even oefenen en dan kunnen we zo mee doen met de Arnhemse Vierdaagse…….
Ook Paul heeft nu een fiets (zelf uitgezocht voor zijn verjaardag) en we hebben een rondje Tampa gedaan. We zijn naar Ybor City gereden, het mooie oude stadshart, wat nu vooral een uitgaansgebied is. We hebben daar heerlijk wat gedronken en zijn daarna terug gefietst.
Onweer… een fantastisch uitzicht vanaf het balkon op flinke wolken in de verte die vol zitten met weerlicht. Het onweer horen we meestal niet, daar is het te ver voor weg, maar dat het er daar flink aan toegaat is wel duidelijk te zien. Wij komen er nu goed van af, maar de komende tijd wordt dat volgens de weersberichten ook anders! Tot nu toe drijven de meeste buien om ons heen. De laatste dagen zijn ook hier veel bosbranden, vooral in het binnenland en langs de oostkust. Het is hier erg droog net zoals in Nederland. Maar voor halverwege deze week worden de regen- en onweerkansen wat groter. Op ons park wordt flink gesproeid. Soms is het wel een beetje overdone vooral als het net geregend heeft en alles al flink nat is. Maar ja het gaat allemaal op een tijdklok, de sproeiers zitten in het gras verstopt, komen ineens als mollen tevoorschijn en zijn dan ook ineens na een paar uur weer verdwenen.
1 Juni begint hier officieel “the Hurricane Season” en er wordt veel aandacht aan besteed in de media. Het is al heel wat jaren geleden dat Tampa is getroffen , maar toch……. je weet maar nooit. Alles is goed georganiseerd, er is een heel vluchtplan, vooral voor de schiereilanden hier. Er zijn vluchtroutes en de auto’s op de wegen worden hier dan aan beide zijden in een richting op geleid, weg van de kust. Ook wij hebben een briefing gehad, we zijn bij elkaar geweest en in ieder geval weten we dat we hier dan weg moeten wezen, dit is een van de gebieden die dan onder water komt te staan. Dijken en ook hoge duinen die het land beschermen heb je hier niet. Verder hebben we allemaal per familie een overlevingspakket gekregen met voldoende water, een zaklamp en meer van die dingen die we echt nodig hebben. Laten we hopen dat het onze deur de komende jaren voorbij gaat……..
Verder hebben we nog een avond heerlijk gegourmet met de Nederlanders hier en de avond afgesloten met het spel ’Ik houd van Holland’. De dames tegen de heren en natuurlijk hebben wij gewonnen. Erg leuk en gezellig en het was dan ook laat voor we in ons mandje lagen. De Friezen Jelte en Antiny, waar we aten, gaan over een paar maanden terug naar Nederland en hebben nog wat meubilair wat ze naar de Salvation Army willen doen, wij hebben afgesproken dit over te nemen en dan doneren wij het daarna. Onze zitkamermeubilair bevalt ons maar matig…… alles zakt flink in als we er op gaan zitten en de kleur is ook al niet om over naar huis te schrijven. Oog en rug willen wat beters en dus is dit een goede en goedkope optie, wij zijn er erg blij mee! Het meubilair wat we hebben gehuurd doen we terug naar het verhuur, kunnen ze er iemand anders ‘blij’ mee maken…………………… Maar voorlopig zitten we er nog op.
Vorige week maandag was Paul nog lekker vrij vanwege Memorial Day, alle gevallenen worden hier dan herdacht. Evenals in Nederland worden hier dan ook veel programma’s en films vertoond die met de oorlog te maken hebben. We zijn heerlijk een dag wezen toeren hier in de buurt (hebben weer een bepaalde plek waar we naar toe wilden niet gevonden)en eindigden op het strand bij Clearwater, het was erg druk en kostte ons een hele poos om een parkeerplek te vinden. Een flinke wind weerhield ons ervan de parasol op te zetten, een goed idee bleek al snel, van veel van die dingen werd de top omgeblazen , tja dan heb je er weinig meer aan…... In ieder geval moeten we nog een keer terug om Restaurant ‘de Tarpon Turtle’ op te zoeken en daar te genieten van het eten en de omgeving.
Hemelvaart en Pinksteren worden hier niet gevierd, tenminste ik heb er niets over kunnen vinden. Paul heeft met Hemelvaart gewoon gewerkt. Sowieso al die tweede feestdagen met Kerst, Pasen en Pinksteren zijn hier volgens mij onbekend.
Hoe bestaat het…… ze hebben hier ook ieder jaar een National Donut Day……. jak, als je die dingen van de fabrieksband af ziet komen heb je gelijk al gegeten volgens mij! Bij ons dus geen donuts op tafel.
De tickets richting Nederland zijn ook geboekt voor deze zomer. Op 22 juli land ik in Amsterdam en blijf dan ongeveer een maand. De laatste week komt Paul me ook gezelschap houden, die wil natuurlijk ook zijn kleinkind even bewonderen, en dan vliegen we samen op 19 aug. terug. De laatste week is de eerste week van het aankomende schooljaar, dus ja ik ga ook even langs Panta Rhei, wil de collega’s en kinderen even zien en natuurlijk even een rondleiding in de nieuwe school, die dan toch al bijna klaar moet zijn!
Vanaf vrijdagmiddag gaan ruim een week op stap. We willen naar het Kennedy Space Center en Cape Canaveral. Van daaruit willen we langs de oostkust naar boven naar St Augustine, een van de eerste Europese nederzettingen in Amerika. Dat schijnt ook echt de moeite waard te zijn. Daarna steken we dwars over en zakken vi8a Cedar Key langzaam weer af richting Tampa. Dan hebben we weer een stuk Florida gezien!