Week 27 en 28: 15 tm 28 september

De afgelopen week veel gelopen, gezwommen en tussendoor gestudeerd op het handboek van het Amerikaans rijbewijs. Afspraak gemaakt voor na ons lange weekend NYC, een stok achter de deur, nu moet ik wel! Was het niet van plan, maar het scheelt nogal wat in de verzekering van onze auto. Dus………

4 Dagen New York City

Donderdag: Na een ietwat ‘bumpy fly’ (m.a.w. flink wat luchtzakken onderweg) waren we rond 2 uur ‘s middags op JFK. Met de Subway naar de stad, een uur als een mol onder de grond en toen we boven kwamen stonden we ineens in hartje Manhattan! Wat een stad,, overweldigend, druk, terecht de stad die nooit slaapt (volgens Frank Sinatra)! We hebben een prachtig hotel midden in de stad, vlak achter het Empire State Building. Het hotel heeft een penthouse boven op het dak, waar we een drankje kunnen drinken en een prachtig uitzicht hebben, o.a. op het Empire S B. We zijn natuurlijk meteen de stad ingegaan, richting Times Square. Lichtreclame, lichtreclame en nog eens lichtreclame, we kwamen ogen te kort! Na deze eerste indruk van de stad hebben we lekker een drankje op het dakterras gedronken waar je gelukkig ook een sigaretje op mocht steken, maar wel binnen de zwarte kabels ……. Hoe moeilijk kun je het maken. Gezellig gekletst met een Canadees stel, die ons ook wat tips hebben gegeven. ‘s Avonds lekker gegeten bij de Koreaan op de hoek, met stokjes zoals het hoort, we waren het nog niet verleerd!

Vrijdag: Om half 7 liep de wekker al af, lekker vroeg. Na een ontbijt in het hotel (wat nou niet echt om naar huis te schrijven was) scones, bagels, muffins en meer van die troep en gelukkig ook brood …. met suiker, meteen de stad in. Ik moet wel zeggen dat de koffie in het hotel erg goed is en de hele dag door gratis te halen in bekertjes met een plastic deksel. We beginnen ons al echte Amerikanen te voelen! De voorspellingen voor deze dag waren niet erg goed, dus regenjas mee, maar het was vooralsnog nog droog. Eerste stop bij het Empire State Building voor een skyride. De portier gaf meteen al aan dat het uitzicht 0,0 was dus de tickets voor bovenop de toren bewaren we voor een ander moment. De skyride was wel leuk, een virtuele vlucht over Manhattan. Daarna zijn we helemaal gelopen naar Battery Park, waar we op de boot konden naar Ellis Island en The Statue of Liberty. Inmiddels was de voorstelling van regen uitgekomen en kwam het met bakken uit de lucht. Onderweg op Broadway hebben we een stop gemaakt bij het 9-11 Memorial Park. Helaas hadden we ver van te voren al kaarten moeten bestellen, dus het bezoeken daarvan ging niet door. Wel zijn we het Visitorsgebouw in geweest en dat was erg indrukwekkend. Resten van de torens, evenals bezittingen van mensen die daar omgekomen zijn. Na een stop van een uur doorgelopen naar Battery Park. Nog steeds regende het pijpenstelen, en onze jassen hielden het ook niet meer droog. Doorweekt waren we toen we op de boot stapten naar het vrijheidsbeeld. De hele Hudson zat potdicht, het beeld kwam pas kort voor aanmeren in zicht. Ook daar mochten we niet in want we hadden online kaarten moeten bestellen …… waar ben je tegenwoordig zonder internet ….. Juist ja nergens! Dus maar een rondje in de regen om het beeld heen gelopen, natter konden we toch niet worden! En toen heb ik toch maar een plu gekocht. Dat had ik eerder moeten doen, want al snel werd de regen minder! We zijn weer op de boot gestapt en naar Ellis Island gevaren en hier het museum bezocht. Hier kwamen in vroeger dagen alle immigranten aan en moesten zich hier laten inschrijven. Het is jarenlang een vervallen boel geweest en afgesloten voor iedereen, maar het is gerestaureerd en je kunt hier nu zelfs op zoek naar je voorouders, mits ze hier aan land zijn gekomen. Daarna terug naar Manhattan, weer de hele Broadway Avenue af, ,de regen was flink minder geworden, maar we werden ook niet droger door alle vocht. We wilden eerst terug met de Subway, maar hebben uiteindelijk toch maar gekozen voor de benenwagen . Zo zie je veel meer. Onderweg bij Ground Zero toch nog even een klein Katholiek Kerkje (St Pauls) bezocht, wat wonder boven wonder gespaard is gebleven tijdens 9-11. Heel apart, het staat naast het Memorial Park, alles is nog intact, inclusief het kerkhof! Ook dit is voor een groot deel ingericht met foto’s en spullen van 9-11. Veel mensen hebben hier hun toevlucht gezocht. Toen ik hier zo rondliep en wat foto’s bekeek, dacht ik dat kan toch niet, al die mooie mensen weg, niets meer van terug gevonden. Als je kijkt naar al die wolkenkrabbers en je stelt je voor dat daar zich vliegtuigen inboren is gewoon onvoorstelbaar en toch is het gebeurd!
Daarna terug gelopen naar het hotel. Al met al hebben we vandaag wel meer dan 20 km op de teller staan denk ik. Maar het is veel leuker om het zo te doen dan onder de grond. Het was een dag vol verschillende indrukken!

Zaterdag: Vanmorgen liep de wekker al weer voor zevenen af. Het was droog en half bewolkt en laten we hopen dat het vandaag zo blijft. De keuze tussen The Top of the Rock en Empire state building gemaakt en voor vanmorgen is het de eerste geworden. Het Empire State is tot ‘s nachts 2 uur open en wat is er nou mooier dan een uitzicht op The Big Apple at night. The Top of the Rock is ook meteen het NBC nieuws gebouw. Overal waar we komen is de security erg streng, net zoals je in het vliegtuig stapt. Riemen af, door een poortje, maar het is voor onze eigen veiligheid. We hebben twee foto’s laten maken die erg mooi zijn geworden, dus hup weer 30 dollar armer! Een prachtig uitzicht hadden we vanaf de 69ste verdieping en de toren van The Empire (die veel hoger is) zat veel in de wolken, dus een goede keuze gemaakt. Een magnifiek uitzicht op Central Park en het Chrysler gebouw. Het was niet druk en dat was wel zo prettig. Veel filmpjes en foto’s geschoten en weer naar beneden gegaan. De lift was ook een belevenis op zich met in de liftschacht blauw licht en een soort film die uitwaaierde over het glazen plafond van de lift. Vandaar uit naar de Hudson gelopen en kaarten gekocht voor een boottocht rond Manhattan. We waren veel te vroeg, dus was het drijvende museum vliegdekschip Intrepid en een duikboot een goed alternatief om het resterende uur door te brengen. Wauw, ik weet nu dat ik mijn carrière ben misgelopen toen ik in een kleine helikopter zat. Ik had er graag even echt in rond willen zoeven. Helaas te laat, zo’n carrière zit er helaas niet meer in.
Daarna de rondvaartboot in, een lange rij wachtenden voor ons ………… o.a. om weer om foto’s te maken. Dit keer hebben we onze beurt maar voorbij laten gaan, Weer dertig dollar neertellen wordt ons echt te gortig. Bovendien zijn ha, ha de foto’s van the Rock zo mooi geworden dat daar niets tegenop kan! Helaas zijn ze niet digitaal, dus als jullie ze willen zien moet je toch echt hier naar toe komen! De boot trip was de moeite waard, het weer was nog steeds goed dus er was veel te zien, prachtige uitzichten op Manhattan en van waar je ook kijkt, Empire State building is steeds ergens in zicht! We zijn onder de Brooklyn Bridge doorgevaren en langs het burgemeesters huis, het Yankee Stadium. Een heel rondje Manhattan zonder al te veel stappen te hoeven verzetten. Vanaf de pier zijn we weer naar Times Square gelopen, daar was het ontzettend druk. Zaterdag en happy hour, wat wil je nog meer. We hebben onszelf op een groot scherm gezien en daar een foto en een filmpje van gemaakt. de foto staat op het blog, een zoekplaatje, we staan ergens links en zwaaien naar de camera. The naked cowboy en cowgirl waren er ook (wij waren dat niet hoor) compleet met gitaar en net niet echt naakt. Een eindje verderop stond een eenzame man met een wel heel vreemd bordje met daarop de tekst: ‘need money for weed’. Ik heb hem de raad gegeven om maar naar Nederland te verhuizen, veel goedkoper voor hem! Voor 1 dollar mocht ik hem op de foto zetten, je kunt wel raden waar dat geld naar toe is gegaan. Daarna zo zoetjes aan naar het hotel terug gelopen, tijd voor happy hour op het dakterras. ‘ Empire St B zat nu eens niet in de wolken dus de menigte weer ingedoken, op naar Manhattan bij nacht vanaf het Empire St Building. Helaas waren er ook andere mensen op dezelfde gedachte gekomen, dus het was erg druk, je kon over de hoofden lopen. King Kong was ook in het gebouw, we hadden het kunnen weten! Maar toch was het bijzonder en fantastisch om daar bovenop die toren te staan en een uitzicht te hebben over een verlicht Manhattan. Zelfs ons hotel konden we, eh eerlijk gezegd Paul, zien. Afijn, een filmpje hebben we niet gemaakt, de batterijen waren leeg en een oplader hadden we niet meegenomen. ‘s Avonds weer bij de Koreaan gegeten, de obers kenden ons nog van twee dagen ervoor. Daarna ons bedje ingerold, we hadden onze kilometertjes wel weer gelopen voor vandaag. Door mijn training van de afgelopen maanden loop ik Paul er nu uit. Was het eerst zo dat ik het op een gegeven moment wel gehad had, nu was dat andersom, ik geen centje pijn en niet moe, maar Paul wel.

Zondag, laatste dag: Al weer zeer vroeg aan het ontbijt, de koffers waren zo gepakt en deze konden we in bewaring geven bij het hotel tot we naar JFK moesten, goed geregeld daar! Het hotel kreeg van mij toch een dikke 10 al was het alleen vanwege het uitzicht, de ligging en de geluidsisolatie. Als je op je kamer was, hoorde je niets van het straatlawaai, alleen als er een politie- brandweer- of ziekenwagen voorbij kwam. Vooral die rust op de kamer was heerlijk, even Manhattan buitensluiten. De hele dag hoor je lawaai om je heen …….. Geen stad voor mij om altijd in te wonen, geef mij het buitenleven maar!
Na het ontbijt zijn we weer met de benenwagen op stap gegaan, dit keer naar Central Park, waar we fietsen wilden huren. We hadden voor deze drie dagen een pas gekocht, waarmee je grote kortingen kreeg of zelfs gratis dingen kon doen. Zo ook de fietsen, voor drie uur gratis! Wel weer een grote rij wachtenden, want ja we waren natuurlijk niet de enigen met zo’n pas. Central Park was druk, het was zondag en er werd een Marathon gelopen. Dus dat was laveren tussen, fietsers, lopers, riksja’s en koetsjes door. Je mag gelukkig niet met je auto het park in, al zijn die koetsjes en riksja’s nou ook niet geweldig om steeds te moeten inhalen. Alles rijdt en loopt dus gewoon door elkaar , het hoort eenrichtingsverkeer te zijn, maar er zijn altijd dwarsliggers, vnl. lopers, die zo nodig de ander kant op moeten. Ergens in het park was een groot podium en daar hielden een soort hippie-achtige figuren een wereld vrede dag. Compleet met optredens van allerlei plaatselijke artiesten. Je kon er grote plakkaten inkleuren en meezingen. Daarna doorgelopen (je mocht daar niet fietsen) door een lange laan waar allemaal goedbedoelde troep werd verkocht. Er was een band met swingende muziek, daarbij kon je echt niet stil blijven staan! Verderop een violiste die in haar eentje prachtig speelde. Columbus op zijn sokkel die daar vlakbij stond, was er ook helemaal stil van!
Tot bij enen hebben we hier doorgebracht, een oase in die drukke stad. We hebben de fietsen ingeleverd en zijn naar het Bryant Park gelopen en ook dit zat vol met mensen die van een vrije zondag genoten. We hadden nog een paar uurtjes en besloten om naar het Central Station te lopen, we hadden gehoord dat dit ook echt de moeite waard was om van binnen te zien. Nou dat was het inderdaad, een prachtige grote hal…… en weer heel erg veel mensen. Het was inmiddels tijd geworden om de koffers op te halen en met de subway weer richting JFK te gaan. Nog even een laatste hap op het vliegveld en om 8 uur ‘s avonds zaten we weer in de lucht richting Tampa, dit keer was de vlucht nog onrustiger dan op de heenweg en ik was blij mijn voetjes weer op de grond te kunnen zetten rond half 11. Ted en Diane stonden ons op te wachten en dat was erg fijn. Even je verhaal kwijt kunnen en daarna was het weer heerlijk om in ons eigen huisje te zijn. We kunnen weer wat van ons lijstje schrappen nu, NYC hebben we gezien!

Eindelijk (woensdag 28 sept) mijn Amerikaanse rijbewijs gehaald. Heb dus hard geblokt op de theorie met al die onzinnige vragen, bv wat een vrachtwagen met uitstekende delen aan zijn materiaal moet hebben hangen. Tja, wat moet ik daar nou mee, ik haal toch geen vrachtwagenrijbewijs? Zo waren er wel meer vragen en laat ik daar nou net niet extra op gestudeerd hebben. Afijn ik heb het gehaald en de praktijk was een eitje, op een verkeerspark. 10 Minuten wat verrichtingen doen, zonder enig ander verkeer. Nu heb ik een tijdelijk papiertje, maar over drie weken weer een pasje erbij!

Tja en dan, Florida is een heerlijke staat om te leven, maar het is ook een van de staten binnen de USA waar nog steeds de doodstraf wordt uitgevoerd. Er zat hier een man al 33 jaar op de doodstraf te wachten en dat is dan gisteren uitgevoerd met een injectie. Hij heeft in de eind zeventiger jaren in koelen bloede een politie agent doodgeschoten toen deze hem aanhield omdat hij door rood reed. Al die jaren hebben zijn advocaten geprobeerd om hiertegen te procederen. Na al die jaren dan toch verloren. Het was hier op tv, maar er wordt verder weinig aandacht aan besteed. Vergrijpen tegen de politie hier wordt extra zwaar bestraft. Schietpartijen zijn hier aan de orde van de dag, meestal ’s nachts met vaak fatale afloop. Wat dat betreft is Tampa een grote stad. De politie neemt geen enkel risico. Als je hier aan wordt gehouden, moet je de motor uitzetten en in je auto blijven zitten tot ze naar je toe komen en dat kan soms wel even duren omdat ze eerst je auto registratie gaan controleren. De politie rijdt hier rond met een computer op de voorbank. Houd je je niet aan deze regel dan creëer je voor jezelf een groot probleem.

Maandag komen Bente en Marije en over een week komt Thijs. Ik verheug me er erg op, heerlijk om ons stekje te laten zien en al het andere moois hier. We hebben al een leuke trip geregeld richting the Keys, via the Everglades en terug via Miami. Wat losse dagen weg en nog wat andere verassingen, genoeg in het vooruitzicht dus.

Verder heeft onze plaatselijke honkbalclub Tampa Bay Rays voor een sensatie gezorgd, ze gaan naar de Play Offs!, We kunnen dus nog wel even genieten van wat honkbalwedstrijden de komende tijd!

Ik heb twee filmpjes op het blog gezet,de eerste is genomen vanaf de dak van ons hotel. De laatste is hier genomen. Zeker twee keer in de week zien we een prachtig schouwspel in de verte, bliksem in de wolken. Iedere keer staan we weer buiten om er naar te kijken.