Week 33 en 34

De afgelopen twee weken zijn omgevlogen en ik heb niets op papier gezet tot nu toe. Dus ik zal mijn geheugen moeten opfrissen. In grote lijnen hebben we dezelfde uitjes gedaan als met onze kinderen met nog wat extra’s als toetje!
Anne Marie en Monica waren, ondanks de sneeuw in Philly, keurig op tijd in Tampa…… zelfs een kwartier te vroeg. Wat een feest om ze te zien, die maandag duurde zo lang, steeds maar op de klok kijken en die tikte minstens twee keer zo langzaam als normaal! Net zoals met Bente en Marije hebben we ze eerst meegenomen naar Bahama Breeze voor een welkomst toast. De eerste pina colada viel er goed in! En al die lekkere cadeautjes: kaas en dropjes , mmm wat was dat lekker en berenburg, wat een verwennerij. Voorlopig hebben we weer een voorraadje. We hebben heel wat afgelachen met z’n drieën en vieren de afgelopen weken. Iedere minuut benut, uitslapen was zonde van de tijd. En nu hebben we ze vanmorgen al weer op ’t vliegtuig gezet, snik, snik, het is weer veel te snel voorbij gegaan!
Natuurlijk was het de eerste avond laat want er viel heel veel bij te kletsen. De eerste dag was om een beetje bij te komen, een rondje over het resort te maken en het zwembad even uit te proberen. Verder zijn we even bij Paul op bezoek geweest en een bezoek gebracht aan de winkels op Mac Dill. En geluncht bij Sea Scape, een heerlijke Amerikaanse hamburger! De manatees zwommen in het haventje daar vlak bij, we hebben er een hele tijd naar staan kijken.
Op woensdag zijn we met de Little Toot op pad geweest, maar in tegenstelling tot de vorige keer geen dolfijnen of ja eigenlijk een die zich steeds verstopte voor ons. Dus amper te zien en dat telde dus niet.. We zaten heerlijk voor op de boot in de zon en hadden het prima naar onze zin. Daar de Little Toot garandeert dat je dolfijnen ziet en anders mag je nog een keer gratis mee. Dus we hebben nog een keer een gratis tochtje, misschien dan meer geluk…… maar helaas, we zijn er niet meer aan toe gekomen!
Donderdags hebben we met een aantal vrouwen van de Coalition Wifes Club een flinke wandeling op st Pete Beach gemaakt met aansluitend een lekkere lunch. Heerlijk even uitwaaien op het strand! Er waren aardig wat vrouwen uit verschillende landen, leuk om zo op een andere manier contact met elkaar te hebben!
Vrijdags weer een dagje om te luieren en winkelen. En we zijn nog even op bezoek geweest bij Rob, een kennis van ons, die een galerie heeft hier in Tampa. Hij vertelde ons dat er een International Fest was in St Pete op zaterdag. We wilden dan eigenlijk naar het Airfest op Mac Dill gaan, maar daar dit het hele weekend was hebben we het programma maar omgegooid. Zaterdag dus eerst naar het Dali Museum geweest en daarna door naar het International Fest waar we Rob en zijn vrouw hebben ontmoet. Het was er ontzettend gezellig. Lekker Aziatisch gegeten en een prachtige optocht bijgewoond, alle bevolkingsgroepen die in St Pete wonen lieten zich zien in hun eigen klederdracht, zelfs Duitsland was vertegenwoordigd ….. met lederhosen! Verder werden er nieuwe Amerikanen beëdigd, waaronder zelfs een Medelander…… de overloper! Daarna zijn we nog met Rob mee geweest naar zijn penthouse, waar je een prachtig uitzicht had over the Old Tampa Bay, maar nu van de andere kant. Boven op het balkon gezeten, maar daar waaide je bijna uit je sokken en warm was het aan het eind van de dag ook niet echt meer!
Zondag naar het Airfest op Mac Dill geweest, prachtig weer, veel vliegtuigen en ’s morgens om 11 uur zaten we al aan de wijn. Anne Marie en Monica hebben een vliegtuig van binnen gezien en gepraat met de piloot die in Leeuwarden bleek te zijn geweest, hoe toevallig kan iets zijn! Verder hadden we VIP plaatsen dus niet in de rij voor die vreselijke dixie toiletten en voor een hapje en een drankje. Maar een luxe toilet, eten en drinken for free en eerste rang zitplaatsen! Geweldig was dat. Op de koop toe nog oordoppen voor het lawaai van de straaljagers van de Red Arrows. We hadden ze een paar dagen van te voren al zien oefenen boven het resort toen we heerlijk aan het spetteren waren in het zwembad. Wat een herrie, maar toch ook weer heel erg indrukwekkend!
Maandag was het tijd om een paar dagen naar Key West te gaan. Vroeg vertrokken want voor vieren moesten we bij het bureau zijn waar de pasjes uit werden gegeven voor het huis op de basis waar we de vorige keer ook waren geweest. Afijn, we dachten dat we tijd genoeg hadden, maar het laatste stuk viel flink tegen, veel automobilisten op de weg die zich niet aan de snelheid hielden maar met een slakkengangetje reden, genietend van de omgeving denk ik. Veel inhalen kon ik ook niet, het grootste gedeelte van de 1 in the Keys is tweebaans en druk! Afijn om 5 over 4 kwamen we bij het kantoortje en daar zei de dame dat ze gesloten waren, haar baas kwam er meteen achteraan en zei dit ten overvloede ook nog een keer heel streng! Al mijn zielige charmes in de strijd gegooid en hij heeft met z’n hand over zijn hart gestreken (verteld dat we de hele dag gereden hadden helemaal vanuit Tampa en dat we op tijd vertrokken waren, maar ook afhankelijk zijn van het verkeer). Gelukkig maar anders hadden we voor een nacht nog een hotel moeten zoeken! Hij had onze passen in 5 minuten uitgeprint en Monica kwam er later achter dat ze tot eind volgend jaar de basis opkwam, door de haast toch een klein foutje gemaakt. Ik had het helemaal gehad toen we bij on huisje aankwamen, flinke hoofdpijn, maar dankzij de goede verzorging van de meiden en toch ook grote hilariteit vanwege het voorgaande was het snel over en konden we nog even genieten van de zonsondergang (ahum, net te laat hij was net onder)op het meest westelijke punt van het eiland met een pina colada. Wat wil je nog meer, warme avond, in zomerkleren, een ondergaande zon, een lekker drankje, een blueszanger op de achtergrond en een paar geweldige meiden. Nog even wat gewinkeld en we hebben meteen al een winkeltje ontdekt waar ze zeer aparte kleding, tasjes en hoeden verkopen, niet te betalen, maar wel errug mooi. Blijkbaar wordt er veel gefotografeerd, dat kan ik me voorstellen en er werd vriendelijk verzocht om dit aub niet te doen! Hier zijn we nog veel geweest, iedere dag wel een keer……. en er is ook aardig wat gekocht door de meiden! Wel even slikken dat ze hier die prachtige leguanen (die hier overigens van nature niet voorkomen) als huisdier houden en er na zonsondergang de boer mee op gaan. Arme beesten, een masker op en dan met allerlei toeristen op de foto. Dat moest nou echt verboden worden. Volgens mij was het beest ook gedrogeerd, hij zat veel te rustig op ‘s mans schouder! De avond daarop hebben we net zoiets gezien alleen waren het toen pythons, enne … zonder masker). Bah, laat ze hun geld op een andere manier verdienen, maar zolang er mensen zijn die er mee op de foto willen zal het wel blijven bestaan! Afijn, het was weer een latertje die avond, wat hebben we nog een lol gehad, mijn kaken waren stijf van het lachen!
De volgende dag zijn we lopend het dorp ingegaan op zoek naar het Hemmingway House. Daar was het druk. Leuk om te zien hoe ze vroeger leefden en hoe zo’n huis er van binnen uitzag. Hemmingway had blijkbaar veel katten en nu nog steeds wordt die traditie in stand gehouden, je struikelt over deze harige viervoeters en er is zelfs een kattenkerkhof in de tuin! Verder hebben we de hele dag rondgelopen, straat in straat uit, fraaie huizen, mooie straatdoorkijkjes gezien en af en toe een winkel in als we wat leuks zagen. Geëindigd op de plek waar we de dag daarvoor net te laat waren voor de zonsondergang en nu waren we wel op tijd! Prachtige lucht en iedereen applaudisseerde toen de zon onderging, da’s een restant uit de hippie tijd geloof ik. In ieder geval smaakte de (voor deze keer) Marguerita weer heerlijk en hebben we nog een tijd staan praten met een vrouw uit New York, het blijft altijd leuk die mensen die je aanschieten omdat ze horen dat je geen Amerikaan bent! Die avond boodschappen gedaan voor de rest van de dagen, we dachten eerst te gaan lopen naar de super, maar hebben er toch maar vanaf gezien, te ver en onze voeten hadden het al hard te verduren gehad die dag. Soep en van allehande lekkers daaromheen .’s Avonds Party en Co gedaan met aangepaste spelregels……… ha. Ha!
Op de laatste dag zijn Monica en ik ’s morgens vroeg naar een andere basis gereden waar je allerlei dingen voordelig kon boeken. We wilden snorkelen en dolfijnen kijken. Daarna onze zwemspullen bij elkaar geraapt en lopend naar de haven vertrokken. Op naar het volgende avontuur. De dolfijnen hebben we dit keer gelukkig wel gezien, geweldig, ze waren aan het spelen, voor de boot langs onder de boot door, wat hebben we genoten! Daarna door naar de snorkelplek die vanwege de wind bij een mangrove eiland was, jammer het was lang niet zo mooi als het rif! Al was het de kraamkamer van de vissen, er was veel van hetzelfde en weinig variatie in kleur, maar oke, ik heb toch ook wel genoten. Voor Anne Marie en Monica was het geweldig , zij hadden geen vergelijkingsmateriaal en alleen al het heldere water waar je van alles in ziet zwemmen is natuurlijk al prachtig! Het water was net warm genoeg nom het een tijdje vol te houden, maar na een half uurtje waren mijn vingers gevoelloos van de kou. We hadden, dachten we, een extra lange trip omdat de haven gesloten was tot na vier uur. Er waren power boat races aan de gang. Helaas konden we de haven al in, dus het kijken naar de races vanaf het water zat er niet in. We hoorden ook niets. Later bleek dat er een ongeluk was gebeurd, een boot over de kop en twee doden, het zal dus wel afgelast zijn! Afijn, naar huis, een warme douche en vervolgens weer richting de haven. We waren nog niet uit gewinkeld, hadden weer een ander prachtig winkeltje ontdekt en natuurlijk nog een laatste keer naar onze favoriete shop, waar Monica een paar prachtige laarzen heeft gescoord. De meiden wilden ieder nog een horloge, want de mobieltjes konden hier op de een of andere manier niet opgeladen worden en er moet natuurlijk toch een beetje bij de tijd gebleven worden! Verder nog een prachtige gele zonnebril gekocht (een kanarie is er niets bij), Monica heeft dezelfde en kan hééééél goed afdingen. Nog een pina gedronken aan de haven en daarna naar huis, op naar de spaghetti met shrimps ’s Avonds de Bonte avond, lekkere wijn, heel veel kletsen en weer een hoop pret!
De terugreis was heel wat relaxter dan de heenreis, geen tijdsdruk en een flinke stop in Everglades City voor een airboat tour. In de boot met twee Belgen dus een Belgisch-Nederlands onderonsje! Een alligator gezien en de wasberen waren er ook weer, die worden lekker gevoerd, dus blijven wel op hun stekkie! Erg leuk was het en veel te snel voorbij! Daarna het laatste stukje naar huis en meteen pizza meegenomen, want Paul had zijn neef weggebracht naar Orlando en ik wist dat hij zo rond dezelfde tijd als ons thuis zou zijn. Even niet hoeven koken was ook wel lekker! Alle verhalen op tafel ’s avonds en het was weer hééééél laat! We hebben een abonnement op de nachtelijke uurtjes!
De laatste dagen was het iets rustiger, vrijdag boodschappen gedaan, er zat niet veel meer inde koelkast, dus op naar de super op de basis. ’s Avonds weer naar het Vinoy park in St Pete, dit keer voor het Ribfest, een weekend waarin allerlei vleesbakkers hun kunsten laten zien. Heerlijk steak gegeten, maar het was wel heel veel! Daarna een optreden van John Fogherty van Creedence Clearwater Revival. Wauw, alle oude nummers, we hebben staan swingen, geweldig was het! Midden zestig was ie en dan nog zo’n stem!
Zaterdag hebben we lekker bij het zwembad gelegen en onze baantjes getrokken. Zo rond vieren naar Ybor City vertrokken om wat rond te lopen en te eten. Er bleek een motorfestijn aan de gang te zijn, dus genoeg te zien. We hebben even gezocht naar een heel speciaal plekje in Ybor en het gevonden even met de voeten op de stoep en dan sta je in een klein stukje Cuba, dus Laura en Conny, wij zijn er ook een paar minuten geweest! Daarna bij ‘onze stamkroeg’ een biertje gedronken en vervolgens hebben Anne Marie en Monica ons op een etentje getrakteerd. Onder andere alligator staart gegeten …….. ach, je moet alles eens in je leven proeven nietwaar. Nou kip was ook een goed woord geweest, of ehh …. had deze alligator misschien een kippetje verschalkt! In ieder geval heerlijk zitten smullen en daarna naar huis.
Zondag was weer een luie dag, zwembad en daarna naar Ted en Diane, voor een pina en lootjes trekken voor Sinterklaas! Erg gezellig was het zo met de Medelanders, maar zo rond 7 uur was het tijd om op te breken, er moest nog gekookt worden: Jambalaya en dat is niet in 10 minuten klaar. Heerlijk gegeten met z’n vieren en daarna de echte bonte avond…….
Vanmorgen in alle vroegte de meiden naar het vliegveld gebracht, heel jammer dat het al weer voorbij is, wat zal ik ze missen, het is nu wel heel erg stil in huis……………………… Ben ik nog iets vergeten Anne Marie en Monica of klopt het zo ongeveer…….
De laatste dagen trekken hier ’s nachts ook de ‘witte wieven’ binnen en is het ’s morgens mistig. Het weer blijft overdag wel heerlijk.
Afijn, het gewone leven is weer begonnen. Woensdagavond zijn we naar het consulaat in Orlando geweest voor the Celebration van de Dutch American Heritage Day. Erg gezellig was dat en we hebben weer heel wat Medelanders ontmoet, waaronder een echtpaar die hier al een paar jaar permanent wonen. Zij schildert en exposeert over de hele wereld, hij is sinds kort een realtor (makelaar). We hebben beloofd ze een keer op te zoeken in hun huis aan een meer in de buurt van Inverness. Verder was er in Orlando een beurs over/met kermisattracties en waren deze vertegenwoordigers ook aanwezig. Erg leuk om met hen te praten en het was laat toen we weer vertrokken naar Tampa. Zaterdag gaan we weer een dagje motoren, het weer blijft voorlopig goed. Ook hier is de klok een uur achteruit gegaan, welliswaar een week later dan bij jullie, maar we lopen dus nu weer 6 uur achter.
Hier liggen de winkels al vol met kerstspullen en ik heb ook al het een en ander aangeschaft, we hadden niets meegenomen en het is toch wel gezellig om het huis een beetje te versieren. Tot zover……..