Week 35, 36 en 37: 17 nov t/m 5 dec.

Allereerst een vraagje aan iedereen die dit blog leest: De laatste weken is er steeds iemand die mij probeert te bellen op mijn Nederlandse telefoontje en dat soms op de meest onmogelijke tijden, zelfs 3 uur ’s nachts (voor mij). De telefoon gaat maar heel kort over en tegen de tijd dat ik hem in handen heb is ie weer afgelopen. Het is een anoniem nummer, dus ik kan diegene niet terugbellen, want ik weet niet wie het is. Er wordt ook geen sms verstuurd, dus wordt er waarschijnlijk via een huistelefoon gebeld. Wie o wie? Stuur me even een mail zodat ik weet wie het is en kan reageren.
De kakkerlakken staan sinds kort te dringen voor onze deur om binnen te komen. Helaas voor hen mogen ze er niet in. In het gelukkigste geval komen ze er vanaf met hoofdpijn, want ik zwiep ze subiet met de bezem van het balkon. Als ze echt pech hebben worden ze een deurmatje doordat we ze pletten onder een slipper. Als het even kan buiten, want we hebben gehoord dat ze vaak vol met eitjes zitten en deze ook zonder moeders warme buik uitkomen. Als dit buiten is, is het geen probleem, maar ik wil liever niet zo’n babykamer in ons huis……..
Van de week weer afscheid genomen iemand die me in korte tijd dierbaar is geworden. Jammer dat ze met haar man al terug gaat naar Spanje. Maar ook met hen houden we contact.
Verder is het morgen Thanksgiving, ik geloof zo ongeveer het grootste feest in Amerika. Het is een feest wat rond de 17e eeuw ontstaan is in Plymouth Plantation, Massachusetts. Ieder jaar, op de vierde donderdag van november wordt dit gevierd. Het is een dankdag voor de oogst, dus eigenlijk een oogstfeest zoals in Zeewolde. Bijna iedereen is vrij en de dag erna heet Black Friday. Niet vanwege het verkeer maar vanwege de vele koopjes, het schijnt dan ontzettend druk te zijn overal in de winkels, het begint ’s nachts al. Mensen liggen dan soms al uren van te voren voor de winkel! Ellen en ik zijn ook even op pad geweest om wat kerstinkopen te doen, maar dat was ’s middags en toen viel het erg mee met de drukte.
We hebben Thanksgiving in/met een echte Amerikaanse familie gevierd en dat was erg gezellig. We hadden van te voren contact gehad met Kate en Rob, maar meer dan dat we om 3 uur pm. verwacht werden wisten we niet. We hadden wat Delfts Blauw meegenomen en een flesje wijn en dat viel goed in de smaak. Kate en Rob nodigen ieder jaar mensen uit die op Mac Dill werken. Een gemêleerd gezelschap, wat vrienden en familie en wij, maar iedereen was erg vriendelijk en we voelden ons erg welkom. Na een half uurtje in de tuin, het wachten was op de laatste mensen, gingen we aan tafel. Een speech van de heer des huizes en daarna elkaars handen vast en een kort gebed. We hebben heerlijk gegeten, een lopend buffet en Paul en ik mochten het openen. (ja kalkoen natuurlijk en pecan- en pumpkin pie) Tussendoor werden er aantal vragen gesteld aan iedereen: “wat was vroeger je leukste tv programma” en “ met welke beroemdheid zou je wel eens op stap willen”. De eerste vraag was erg leuk, want daar wij heel andere tv programma’s hebben, hadden we heel wat uit te leggen! Afijn, we waren zo rond 9 uur ’s avonds terug en ze konden ons rollen, het ontbijt de volgende morgen hebben we maar laten schieten! In ieder geval hebben we daar ook weer een leuk contact aan over gehouden, zeker aan Maggie, de zus van Rob. Zij woont in California en daar wij van plan zijn volgend jaar die kant op te gaan, hebben we al afgesproken dat we tegen die tijd contact met haar opnemen en bij haar langs gaan.
Ik heb zelf bitterballen gemaakt en mmmm wat zijn ze lekker, daar kan een Kwekkeboom niet tegenop! Over twee weken snert maken voor de International Night. Daarin zetten (bijna)alle buitenlanders die op Mac Dill werken zichzelf even weer op de kaart met eigen gerechten en drankjes. Voor ons is dat dus snert en (nee niet de zelfgemaakte…) bitterballen, kaas, bier, jonge jenever? en helaas dit jaar geen haring…..! In ieder geval zullen er wel heel wat liters snert gemaakt worden. En wij gaan in Frau Antje Kostuum!
Het huis is inmiddels al in kerstsfeer, heel veel kleine leuke dingen gekocht, van ballen tot een sneeuwbol met een muziekdoosje en van Diane heb ik een klein kerstboompje gekregen. Zelfs buiten hangen lampjes, in de boom, op de veranda beneden, op het balkon en ook in de keuken. De kroonluchter heb ik versierd met allerlei gekleurde kettingen, zo lijkt het toch nog wat. Ze hebben hier prachtige dingen die in Nederland niet te krijgen zijn!
Paul heeft weer een weekje vrij en na het weekend willen we weer een paar dagen op stap gaan. Het weekend hebben we gekeken wat we willen doen en met manatees zwemmen in Crystal River staat eigenlijk bovenaan. Verder willen we even bij Jeannette en Wim langs, die hebben we een paar weken geleden ontmoet op het consulaat in Orlando. Dus het weekend allerlei afspraken en reserveringen gemaakt. We maken er een rondje van, te beginnen in Inverness, dan door naar Crystal River en als toetje twee nachten in Ocala, waar we willen wandelen in een ontzettend groot bos.
Het plan was om op de motor te gaan, maar daar het niet zo warm was en er plaatselijk buien werden voorspeld, toch maar met de auto gegaan. Bij Wim en Jeannette was het erg gezellig, ze wonen op een prachtige plek aan een meer, waar schildpadden, alligators en slangen regelmatige gasten zijn, hebben we ons laten vertellen. Jeannette schildert en we hebben even haar atelier bekeken, mooie dingen maakt ze! Ze hebben ons meegenomen in een prachtige, ontzettend grote oude Lincoln uit de tachtiger jaren. Tjonge jonge wat een slee! We hebben heerlijk een eind gewandeld en inderdaad schildpadden en een alligator gezien. Aan het eind van de middag zijn we naar Crystal River gereden, waar we een kamer hebben geboekt voor 1 nacht. ’s Avonds gegeten in een echt Amerikaans restaurant met van die bankjes, zoals je ook wel in de film ziet. Het eten was prima en de bediening zoals altijd geweldig. Daar kunnen ze in Nederland nog wel wat van leren, ze zijn hier ontzettend vriendelijk en klantgericht en komen regelmatig langs om te vragen of ze nog iets voor je kunnen betekenen! Vroeg ons bedje ingedoken.
De volgende dag na het ontbijt zwempakken aan, op naar de Sunshine Rivertours, waar we om half tien verwacht worden om te snorkelen met manatees. Het was erg rustig, met ons was er nog een stel die ook de “kou” trotseerde, het was niet erg warm die dag en het water in de rivier was zo’n 72 graden F (= 22 C). Voor ons, verwende Floridianen, is dat niet echt warm! Eerst een film over de manatee en wat wel en niet mag. We kregen een wetsuit en dat was ook wel nodig! Gewapend met snorkel het water in en drijven maar, geweldig was het. Door de kou van de afgelopen dagen waren er veel manatees. De Golf van Mexico wordt nu te koud en daar in deze rivier een constante temperatuur is van 72 F, overwinteren de manatees hier net zoals in veel andere rivieren hier. In deze (en ook in andere) rivier zitten veel natuurlijke bronnen en deze zorgen ervoor dat de watertemperatuur altijd vrij constant is. Wauw, wat hebben we er veel aangeraakt en gezien, vooral ook moeders met jongen. Een jong blijft zo’n 1 ½ a 2 jaar bij zijn moeder voor het voor zichzelf kan zorgen. We hebben jongen bij hun moeders zien drinken, een prachtige ervaring. We zijn nog via een soort brede sloot naar een van de bronnen van de rivier gezwommen, daar was het water heel wat warmer, het stroomt er minder en het is er niet diep maar daar geen manatees vanwege het afnemende tij. De manatees kunnen er dan niet meer weg vanwege het ondiepe water, intelligente dieren zijn het. Ze schijnen zelfs kleuren te zien! We hadden een onderwatercameraatje gekocht, daar heeft Paul heel wat foto’s mee geschoten. Helaas zijndeze niet nog niet ontwikkeld, waardoor we jullie deze foto’s nog even schuldig moeten blijven. Afijn na ruim een uur had ik geen gevoel meer in mijn vingers en ben ik het water maar uitgegaan, Paul volgde niet veel later. Tijd voor heerlijk warme chocolademelk en dat ging er goed in…. En het vasthouden van de beker was nog veel lekkerder! Daarna de kleren weer aan en in de auto naar Ocala. Daar hebben we voor twee nachten een hotel geboekt, we willen gaan wandelen in de uitgestrekte bossen daar. ’s Middags al even een voorproefje, we wilden even een kleiner State Park in, eerst picknicken en dan naar de Silver Springs Rivier. Helaas bleef het bij een picknick want ze waren aan het gecontroleerd afbranden van bos, dus alle trails waren gesloten. Door onze late lunch hadden we ’s avonds niet echt trek in nog iets, dus lekker gelezen en tv gekeken op onze kamer.
De volgende ochtend na het ontbijt op pad gegaan, we wilden de Marshall Swamp Trail lopen en aansluitend nog een trail die bestond uit een verharde weg, waar je ook kon skaten en fietsen. Een pittige wandeling van zo’n 12 mijl, maar erg mooi, een erg divers landschap. Veel wild hebben we niet gezien, wel vogels, vlinders en insecten. Ik heb een paar enorme dennenappels gescoord voor Kerst, eens kijken wat ik daar mee ga doen! Verder heb ik op de terugweg de achterkant van een beer zien wegduiken in de bosjes. We wisten dat ze daar ook zaten door een plakkaat op een prikbord en we wisten dus wat we moesten doen. Stilstaan en dan langzaam achteruit. De beer is waarschijnlijk geschrokken van de herrie die wij maakten met onze voeten op de kiezelstenen. Afijn, ik schrok net zoals hij waarschijnlijk! Ze zijn niet gevaarlijk, heel anders als de grizzly, maar toch, het blijven wilde dieren. Daarna zijn we toch heel wat voorzichtiger verder gegaan en eerlijk gezegd was ik blij toen we weer bij onze auto waren! Wat weer een avontuur. Daarna hebben we nog een eind rondgereden door een prachtige omgeving. Al is het hier geen echte kleurige Indian Summer, de blaadjes vallen wel van de bomen! Bij de balie van het hotel hebben we gevraagd waar we het best beren konden spotten vanuit de auto. Zij verwezen ons door naar een informatiepunt. Dat hebben we gedaan en de ranger gaf ons een plek waar we ze gegarandeerd zouden zien, nou niets minder waar, we hebben geen beer meer gezien! ’s Avonds gegeten bij de plaatselijke Italiaan, waar ik volgestopt ben met vooral tomatensaus (spaghetti met kip in een of andere tomatensaus, maar deze kip was apart met saus en ook nog eens saus over de spahetti). Jammer ’t was net een beetje teveel van het goede. Ik voelde me net een overrijp tomaatje aan het eind van de maaltijd!
Onze laatste dag: na het ontbijt ingepakt en naar een bron in het Juniper State Park gereden, daar kun je wandelen, maar ook zwemmen in een natuurlijke bron. Het stikt van de bronnen in Florida en ze zijn vrijwel allemaal omgetoverd in kleine paradijsjes, waar je kunt recreëren. Eerst maar eens de omgeving verkend, de boardwalk gelopen van zo’n twee mijl. Wederom een prachtige omgeving met een klein riviertje waar je de bronnen zo kon zien, er borrelde overal zand (kalksteen) en water omhoog, boilers heten ze. We zijn over de plaatselijke camping heen gewandeld, een prachtige plek om een paar nachten door te brengen, ’s nachts komen beren daar ook vaak een kijkje nemen of er iets eetbaars te scoren valt. Daarna hebben we ons geïnstalleerd aan de rand van de (zwem)bron met een boek en onze picknickspullen. Ook hier het water zo’n 72 F. maar verder dan met de voeten in het water zijn we niet gekomen! De visjes zaten constant aan onze voeten de knabbelen. Ha, ha, daar betaal je in Nederland voor! De hele middag hebben we er doorgebracht, geen alligators en beren gezien, al komen ze hier ook voor, gezien de vele bordjes en de” bear proof” containers om vuilnis in te doen. Aan het eind van de middag was het tijd om op te stappen, ik had er graag nog wat langer willen blijven……. We moeten nog maar een keer terug!
Dit weekend is het Sinterklaas, al zijn er onder ons Nederlanders hier, geen gelovers meer, het is toch wel leuk om het met z’n allen te vieren. We nemen allemaal wat hapjes mee. Verder hebben we lootjes getrokken. Helaas was ik de enige die graag ook surprises wilde, het blijft dus bij een gedicht, maar Ina zou Ina niet zijn als er toch op een of andere manier een soort van surprise gemaakt kon worden. Verder neem ik mijn zelfgemaakte bitterballen mee en iets van aardappelsalade! Het was erg gezellig en iedereen had zijn/haar best gedaan er iets leuks van te maken. Zelfs de sinterklaasliedjes ontbraken niet, evenals pepernoten en gevulde speculaas. Het was weer een latertje gisteravond……….